Άσκηση δημιουργικής γραφής
Να δώσετε γραπτά μία άλλη εξέλιξη στο διήγημα, υποθέτοντας, για παράδειγμα, ότι ο νεαρός χαρίζει τελικά τα γοβάκια στην κόρη του δασκάλου.
Κείμενο: Ηλέκτρα(Α1)
Τα κόκκινα λουστρίνια
σελ. 162, Ερώτηση 4
Τότε λοιπόν, αφού όλα του τα αδέρφια είχαν κοιμηθεί, αποφάσισε να πει το σχέδιο στη μητέρα του. Το πρόσωπό του έλαμψε και τα μάτια του άστραψαν μόλις ήρθε σε συμφωνία μαζί της, κι ακόμα περισσσότερο όταν βρισκόταν έξω από το σπίτι της κόρης του δασκάλου. Η καρδιά του χτυπούσε όσο πιο δυνατά μπορούσε όταν πάτησε το κουδούνι. Άνοιξε την πόρτα η κόρη, όσο στεκόταν δίπλα η μητέρα της.
- Καλησπέρα! Συγγνώμη για την ενόχληση. Ορίστε, για εσένα.
- Ευχαριστώ!
Απάντησε η κόρη, πριν τη διαγράψει η μητέρα της. Και τι φτωχόπαιδο είναι αυτό; Δε χρειαζόμαστε δώρα από τέτοια άτομα, ντροπή είναι." Είπε, παρατηρώντας τα λουστρίνια με στραβό μάτι. "Κάνεις λες και δε μπορούμε απλά να αγοράσουμε τέτοια γοβάκια. Σιγά το δώρο! "Γύρισε και είπε στην κόρη της, που έδειχνε συμπάθεια, όμως δε σχολίασε. Ο νεαρός ένιωθε την καρδιά του να ραγίζει, κι ακόμα περισσότερο όταν η μητέρα του έδωσε πίσω τα λουστρίνια. "Συγγνώμη". Είπε το τσαγκαρόπουλο, κοιτώντας το πάτωμα.
Μετά από μερικές μέρες, που του έμοιαζαν για χρόνια, γεμάτα θλίψη, τράβηξε την προσοχή του η αδερφή του, που σήκωσε το τραπέζι, με τη ξέθωρή της φούστα, τα μπλεγμένα μαλλιά και τα κουτσοφτέρνια της. Κατευθείαν σκέφτηκε τα λουστρίνια, που κουβαλούν πικρές αναμνήσεις, τις οποίες ήδη γνώριζε πως η αδερφή του μπορούσε να φτιάξει. Οπότε, πήρε την απόφαση και τα έδωσε σε αυτήν. Επιτέλους, από εκείνη τη μέρα, ένιωθε πάλι ευτυχισμένος.
Αναστασιάδου Ηλέκτρα(Α1)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου