Και πάλι στο σχολείο.... - Ζωρζ Σαρή
- Προαναγνωστικό στάδιο: Δόθηκε ο τίτλος στους μαθητές και οι ίδιοι έπλασαν με τη φαντασία τους μία ιστορία με αφορμή τον τίτλο αυτό.
Οι περισσότεροι μαθητές έφτιαξαν ιστορίες με μαθητές που γυρίζουν στο σχολείο μετά τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Άλλοι ανέφεραν πως οι ήρωές τους ήταν χαρούμενοι που θα έβλεπαν πάλι τους φίλους τους, άλλοι ότι ήταν στεναχωρημένοι που θα άρχιζαν πάλι τα σχολεία ή ότι βαριόντουσαν και άλλοι σκέφτηκαν πως οι ήρωές τους δε θα περνούσαν καλά στο σχολείο λόγω σχολικού εκφοβισμού.
- Κυρίως αναγνωστικό στάδιο:
- Οι μαθητές άκουσαν τραγούδι του Αττίκ για να έρθουν σε επαφή με τα τραγούδια εκείνης της εποχής (η Ποζέλι είχε σταματήσει το σχολείο και τραγουδούσε στη μάντρα του Αττίκ)
- Μετα-αναγνωστικό στάδιο: Οι μαθητές κλήθηκαν ή να γράψουν μία παράγραφο αναφέροντας τις διαφορές του τότε εκπαιδευτικού συστήματος με το σημερινό ή να γράψουν ως Ζωρζ ένα γράμμα στην Ποζέλι για να της πουν τα νέα από την πρώτη μέρα στο σχολείο.
Ενδεικτικές εργασίες μαθητών
Το εκπαιδευτικό σύστημα της τότε εποχής με το εκπαιδευτικό σύστημα στις μέρες μας έχει πολλές διαφορές. Στα παλιά χρόνια τα σχολεία ήταν χωρισμένα σε θηλέων για τα κορίτσια και αρρένων για τα αγόρια. Επίσης, οι μαθητές φορούσαν στολές για να πάνε στο σχολείο και η φοίτηση δεν ήταν υποχρεωτική. Στις μέρες μας τα σχολεία δεν είναι διαφορετικά για τα αγόρια και τα κορίτσια, δηλαδή πλέον είναι μικτά, οι μαθητές μπορούν να φορούν ό τι ρούχα προτιμούν, ενώ η φοίτηση μέχρι και το γυμνάσιο είναι υποχρεωτική.
Αναστασία, Β2
Αθήνα, 13/9/1936
Αγαπημένη μου Ποζέλι
Είμαι η Ζωρζ και έχω πολλά νέα να σου πω! Η πρώτη μέρα ήταν τέλεια και ανυπομονούσα τόσο! Όλα τα κορίτσια μαζευτήκαμε και συζητούσαμε για το πώς περάσαμε το καλοκαίρι μας. Η χρονιά ξεκινάει πάντα με πανηγύρι και χαρά για την καινούρια σχολική περιπέτεια!
Αρχικά η διευθύντρια μας καλωσόρισε και μετά έδωσε τον λόγο στη δεσποινίδα Κλάρα, την αγαπημένη μας καθηγήτρια. Αυτή μας σύστησε την καινούρια μαθήτρια που ήρθε στο σχολείο, τη Μαριάννα. Μας ανέθεσε και την πρώτη εργασία μας που είναι μια έκθεση με θέμα: Το καλοκαίρι μου. Τέλος, κατεβήκαμε όλες στην αυλή για διάλειμμα και λέγαμε πάλι τα νέα μας.
Αυτά τα νέα μας. Ανυπομονώ να ακούσω τα δικά σου. Γράψε μου πίσω!
Με αγάπη
Ζωρζ
Έλενα, Β2
Η σχολική ζωή τα παλιά χρόνια ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Εκείνη την εποχή υπήρχαν σχολεία ξεχωριστά για αγόρια και για κορίτσια, τα παιδιά φορούσαν στολές και ποδιές, είχαν διαφορετικά μαθήματα απ' ό τι έχουμε εμείς τώρα, μιλούσαν με τους καθηγητές στην καθαρεύουσα, εφόσον τότε αυτή ήταν η επίσημη γλώσσα, ενώ παρατηρούμε πως ήταν πιο μορφωμένα σε σύγκριση με το τώρα. Σήμερα υπάρχουν μικτά σχολεία με κορίτσια και αγόρια αλλά και σήμερα υπάρχουν ιδιωτικά όπως και τότε. Τα παιδιά τώρα έχουν δικαίωμα να φοράνε τα δικά τους ρούχα, αν και σε κάποιες χώρες ακόμα φοράνε στολές. Βέβαια, σχεδόν κανένα παιδί δεν είναι τόσο μορφωμένο όσο τότε και πλέον δε μαθαίνουμε την καθαρεύουσα.
Δέσποινα, Β2
Αθήνα, 29/9/1936
Αγαπητή μου Ποζέλι
Τι κάνεις; Πώς είσαι; Πώς τα πας με στο νυχτερινό κέντρο που τραγουδάς τα βράδια; Εμείς όταν ήρθαμε είπαμε η μία στην άλλη πώς περάσαμε το καλοκαίρι. Εσύ πώς τα πέρασες; Εγώ καλά. Για να σου πω τα νέα μας η Λένα πήγε στην Κηφισιά, η Ίντα πήγε στη Ρόδο, η Αθηνά στη γιαγιά της, η Άλκη στο Μαρούσι, η Άννα στο Φάληρο και η Λίλη πήγε στο Παρίσι. Χαρήκαμε που μάθαμε πως το όνομά σου μπήκε με μεγάλα γράμματα στη Μάντρα του Αττίκ και τη νύχτα αναβοσβήνουν γύρω του τα λαμπάκια! Α! Κάτι τελευταίο γιατί με φωνάζει η μαμά μου. Ήρθε μια καινούρια οικότροφος, τη λένε Μαριάννα και ήρθε από τη Θεσσαλονίκη!
Με αγάπη η παλιά σου φίλη
Ζωρζ Σαρή
Μάριος, Β6
Το εκπαιδευτικό σύστημα της τότε εποχής με το σύστημα στις μέρες μας έχει μερικές διαφορές. Πρώτα απ' όλα τότε υπήρχαν ξεχωριστά σχολεία για κορίτσια και ξεχωριστά σχολεία για αγόρια, ενώ τώρα και τα δυο φύλα εκπαιδεύονται και στον ίδιο χώρο μάθησης. Τότε τα παιδιά ήταν υποχρεωμένα να φοράνε συγκεκριμένες ποδιές στο σχολείο, με το πέρασμα του χρόνου όμως αυτό άλλαξε και τώρα οι μαθητές και οι μαθήτριες μπορούν να φορέσουν ό τι επιθυμούν. Εκτός από τα δικαιώματα των μαθητών διαφέρει και ο τρόπος που μιλάνε οι καθηγητές. Τότε οι καθηγητές χρησιμοποιούσαν συχνά στην ομιλία τους την καθαρεύουσα ενώ τώρα σπάνια θα βρεις έναν καθηγητή να μιλάει τόσο τυπικά.
Κυριακή, Β6
Αθήνα, 11/9/1936
Αγαπημένη μου Ποζέλι
Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου πω πώς ήταν η πρώτη μέρα μου στο σχολείο. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη που θα ξαναέβλεπα τα κορίτσια. Όταν έφτασα κάναμε αγκαλιές και γελούσαμε. Αφού χαιρετηθήκαμε, αρχίσαμε να λέμε πώς περάσαμε στις διακοπές μας. Εγώ πήγα στο Καβούρι. Ήταν ωραία. Αφού προλάβαμε να πούμε όλες πώς περάσαμε, μπήκαμε στην τάξη και είδαμε την κυρία Ερασμία. Μας ευχήθηκε καλή σχολική χρονιά. Μετά μας μίλησε η κυρία Κλάρα και μας ανέθεσε την πρώτη εργασία! Έπρεπε να γράψουμε για το πώς περάσαμε το καλοκαίρι μας. Έπειτα χτύπησε το κουδούνι και κατεβήκαμε στην αυλή.
Ελπίζω να περνάς ωραία στη μάντρα του Αττίκ.
Με φιλιά
Ζωρζ
Αδαμαντία, Β6
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου